het valt rauw op mijn dak

ik dacht het wel verwerkt te hebben

en dan toch weer zo venijnig

die pijn, het gemis

ik maak een bedje

van zachte dekens

en leg mezelf daarin

mijn 18-jarige ik

en geef dit deel liefde en aandacht

niet meer verstoppen

het hoeft niet meer weg

ik laat de tranen komen

en denk aan wat jij mij hebt gebracht

Lieve Joris

rouw keer op keer

om het te vroege afscheid van jou

om het meisje dat haar onbevangenheid daar verloor

nog een keer doorvoelen

nog een keer opschonen

ik laat de tranen komen

daarachter voel ik liefde en dankbaarheid

voor mijn tijd met jou

ik had je voor geen goud willen missen